متن زیر را هادی حق پرست نوشته است و خود او این متن را در اختیار ما قرار داد که در این وبلاگ به نمایش بگذاریم :
از این مسئله ی مطرح و از دعوای سینماگران و منتقدان که عده ای فرم گرا و گروهی هم محتوایی بودند آگاه بودم. اما از گفتگوی وحید جلیلی و مسعود فراستی در بیستمین سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی ذهنم را به خود مشغول کرد. ...
در تاریخ سینما اندک فیلم سازانی هستند که موسیقی فیلم را تابعی از تصویر به شمار نیاورنده باشند و از طرف دیگر کمتر از آهنگسازان و موسیقی دانان را می توان یافت که برای موسیقی فیلم استقلال هنری قائل باشند. که البته این امر به سرشت سینما بر گشته که همه هنرها را در خدمت خود در می آورد...
نکته اصلی که درباره حرکت دوربین با استفاده از جرثقیل یا هر ابزار ایجادکننده حرکت عمودی بیان شده آن است که این حرکت میان دیگر حرکت‌های دوربین از حداقل واقعگرایی برخوردار است، چراکه ما در تجربیات روزمره نگاهی نظیر این نوع حرکت دوربین را سراغ نداریم ....
دیدگاه‌های متفاوتی درباره تیتراژ وجود دارد. یک دیدگاه، آن را فقط شناسنامه فیلم یا برنامه می‌داند. دیدگاه دیگر، تیتراژ را زنگ اعلام شروع فیلم در نظر می‌گیرد و دیدگاه سوم، تیتراژ را فرصتی برای فضاسازی ذهنی تماشاگر تلقی می‌کند.
داستان و فیلمنامه مشترکات فراوانی دارند یعنی هر دو از جایی آغاز می شوند، رفته رفته اوج می گیرند و آرام آرام به پایان می رسند. ذکر این نکته لازم است که در فیلمنامه های مدرن و موج نویی با وجود انکسار زمانی و گاه مشخص نبودن تقدم و تاخر حوادث، این قاعده نیز رعایت می شود؛ منتها اسلوب کلاسیک و منظمی ندارند و گاه پایان در میانه است و حتی در شروع. اما این که پایان و آغازی نباشد یا فراز و فرودی، ذهنیت غلطی است که برخی منتقدان ناآشنا با موج نو و رمان امروز به اشتباه ایجاد کرده اند....
خصلت کلی دنیای فیلم های اکشن، به میزان قابل اعتنایی، معطوف به عناصر تصادف و کارکردهای چندگانه ی روایی آن است. در واقع این شبکه یی از تصادف های به هم پیوسته با تقارن های زمانی تعریف شده هستند که زمینه ی مساعد اشتراکات بیانی و بصریِ رویکردهای زیبایی شناختی و نمودهای ایدیولوژیکی را در سینمای اکشن فراهم می سازند...
هنر سینما، ویژگی خاصی در میان هنرهای مکانی - زمانی دارد و آن، احساس رو به رویی بی واسطه با واقعیت است. مخاطب سینما، حتی تخیلی ترین فیلم ها را واقعی می پندارد. چنین حالتی باعث شده است سینما، زنده ترین هنرها لقب بگیرد. ویژگی استثنایی را باید در تصویر متحرک آن جست زیرا هیچ کدام از هنرهای مکانی - زمانی این خصوصیت را ندارند....
بدانید که شما هر آرزویی بکنید، چه خوب و چه بد، آینده همیشه ناشناخته باقی خواهد ماند. شکست یکی از احتمالات است، ولی تنها احتمال ممکن نیست. با "آرزوی شکست کردن" بیجهت تنها در یکی از چندین احتمالی که وجود دارد، سرمایهگذاری میکنید، و تنها به این دلیل که به نظر شما این احتمال محسوس تر است. درست است:
اگر بدانید که شکست میخورید، حتماً شکست خواهید خورد...
